کندو محلی است که زنبور عسل در آن سکونت دارد. در قدیم کندویی برای پرورش و محافظت زنبور عسل وجود نداشت و زنبورها در شکاف خالی درختان و غارها زندگی می کردند. انسان به تدریج کندوهای ابتدایی را با توجه به شرایط محیط و نوع مواد اولیه موجود در منطقه، به صورت جعبه های سبدی حصیری، کوزه ای سفالی ساخت و امروزه از کندوهای مدرن دادانت و همچنین به صورت گسترده تری از کندوهای لانگستروت برای نگهداریزنبور عسل اروپایی در مناطق مختلف دنیا حتی در مناطق بسیار سرد و دارای زمستان های طولانی استفاده می شود.
کندوی لانگستروت بیش از 60 سال است که وارد ایران شده و مهم ترین و مشهورترین کندوی جدید استاندارد و با قاب های متحرک است. اما در طی این سال ها دستخوش تغییراتی مانند حذف درپوش داخلی، یکپارچه شدن بدنه و کف و عدم یکنواختی در اندازه بدنه و قاب گردیده و از کارایی آن کاسته شده است. از آنجا که زنبور عسل خود یک حشره لانه ساز است و در ساخت لانه خود از اصول خاص اما یکسان پیروی می کند نقایص کندوهایی را که در اختیارش قرار می گیرد با انجام فعالیت های جبرانی و مصرف عسل بیشتر، شرایط خاص خود را تامین می کند.
کندوهای زنبور عسل همیشه در فضای باز دو برابر عوامل طبیعی قرار دارند. همچنین در ایران با دارا بودن آب و هوای بسیار متنوع، اختلاف دمای زیادی در زمستان و تابستان و حتی شب و روز وجود دارد. کندوی مناسب باید زنبورها را از این نوساناات دمایی حفظ کند.لذا بایستی از کندوهای استاندارد و منطبق با شرایط منطقه استفاده کرد.

درپوش خارج
درپوش خارجی همان سقف روی کندوی زنبور عسل است که از چوب ساخته شده و معمولا روی این سقف چوبی یک صفحه ورق فلزی گالوانیزه پوشانیده شده است. امروزه این درپوش ها معمولا به دلیل کم بودن ضخامت سقف چوبی به کار رفته، و فاصله ایجاد شده بین آن ها و همچنین خصوصیت ورق فلزی روی آن، به راحتی سرمای زمستان و حتی گرمای تابستان دمای داخل کندو را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد لذا بهتر است از یک پوشش فوم، یا یک یا چند لایه روزنامه بین ورق فلزی و سطح چوب سقف برای عایق بندی استفاده کرد.

درپوش داخلی
صفحه مسطحی است که در زیر درپوش خارجی و روی سطح فوقانی قاب های کندو قرار می گیرد این درپوش موجب کنترل بهتر گرما و سرما می شود ضخامت این صفحه چوبی معمولا 2/3 میلی متر است. برخی از زنبورداران در ایران از بشقاب های شربت خوری چوبی به ابعاد این درپوش بر روی سطح فوقانی قابها استفاده می کنند که تاحدی می تواند جایگزین درپوش داخلی باشد.

کفی استاندارد کندو
صفحه ای است که کف کندو را تشکیل می دهد و در واقع ورودی کندو در جلو آن و در حد فاصل بین کفی و بدنه واقع می گردد. کندوهای کف باز از این قضیه پیروی می کنند. و برای تبادل هوای گرم و مرطوب در زمستان، که ناشی از مصرف خوراک بوده مناسب می باشد و همچنین برای تسهیل در مبارزه با کنه واروآ کاربرد دارد.

ضخامت کندو
ضخامت تخته های بکار برده شده بایستی حدود 2/5-2 سانتی متر باشد.
کاهش ضخامت در تخته های بدنه و دو تکه بودن چوب بدنه موجب انتقال سرما به داخل کندو و نهایتا تلف شدن کلنی های ضعیف و همچنین افزایش مصرف غذا در کلنی های قوی می گردد.

رنگ کردن سطح خارجی کندو
رنگ آمیزی سطح خارجی کندو مانع از نفوذ رطوبت در زمستان به داخل کندو می شود. در مناطق بسیار سرد می توان از رنگ های تیره تر برای جذب گرمای نور خورشید استفاده کرد و تا حدی ضمن جلوگیری از یخ زدگی رطوبت سطح چوب باعث افزایش دمای داخل کندو گردید. سطح داخلی کندو را نبایستی رنگ کرد زیرا موجب عدم تبادل رطوبت بین جمعیت زنبورها و جدار داخلی کندو می گردد.
در مناطق مرطوب و پر باران می توان با فرو بردن کف کندو در پارافین مذاب یا پاشیدن روغن به سطح خارجی کندو، علاوه بر افزایش طول عمر کندو و جلوگیری از نفوذ رطوبت به داخل کندو، کندو را از حمله حشراتی مانند موریانه محفوظ نگه داشت.

وسایل جانبی کمکی
الف- استفاده از مواد جاذب مانند کاه، خاک اره، صفحات خلل و فرج دار، کاغذهای موج دار، فایبر گلاس، تخته ایزوله و یا دیگر مواد عایق در طبقه آخر در زیر درب کندو جهت کاهش رطوبت در خوشه زنبورها قابل توصیه است.
ب- پوشیدن کندو با پوشش های پلاستیکی تیره که به صورت مخصوص برایکلنی ها ساخته شده اند.