بیماری ها و روش درمانمقالات

آمیبیازیس

تعریف بیماری آمیبیازیس

آمیبیازیس یک بیماری حاد یا حتی مزمن عفونی است. این بیماری واگیردار شایع ترین عارضه اش سوراخ شدن روده است. تنگی کولون، کولستومی و خون ریزی نیز می‌تواند ایجاد شود.

علت بیماری

عامل بیماری آنتومباهیستولیتیکاست که در روده‌ی بزرگ زندگی می‌کند. دو نوع آمیب تهاجم و غیر مهاجم شناسایی شده اند. هر دو شکل آمیب آلوده کننده است. آمیب که به شیره معده مقاوم است، در روده‌ی بزرگ بر اثر باز جذب آب از دیواره آن شرایط زندگی برای آمیب نامساعد می‌شود، به صورت کیست در می‌آید و از طریق مدفوع خارج می‌شود. کیست در محیط بیرون، در آب معمولی، چندین هفته و در آب حاوی نمک تا 12 روز باقی می‌ماند. این آمیب در برابر سرما، خشکی و مواد شیمیایی حساس و ضعیف است.

توجه

به دنبال بروز اسهال و یا تجویز ملین‌ها سرعت دفع زیاد می‌شود؛ در نتیجه تروفوزوئیت‌ها فرصت کافی برای تشکیل کیست ندارند و در مدفوع ظاهر می‌شوند.

روش طب قرآنی

این بیماری خطرناک نیز توسط شربت عسل و خاکشیر (شسته و یک جوش خورده) از بین می‌رود. نکته‌ی مهم در این بیماری، استفاده نکردن از انواع مواد غذایی است که موجب می‌شود که این آمیب نتواند به زندگی خود ادامه دهد. به عبارت دیگر باید محیط روده برای این میکروب ناامن شود تا نتواند به حیات خود ادامه دهد.

  • بهداشت فردی و جمعی را در محیط خانه به بهترین وجه رعایت کنید.
  • اهل خانه تا بهبودی فرد بیمار از کلیه‌ی مواد غذایی حیوانی پرهیز کنند. بهتر است افراد خانواده در این مدت کوتاه گیاه خواری کنند.
  •  طی یک هفته فقط از شربت عسل و خاکشیر شسته و جوشیده و همچنین روزانه از 3 تا 5 حبه سیر خام و تازه استفاده کنید. (هر  ساعت، یک حبه را با یک لیوان شربت عسل با خاکشیر به بیمار بدهید).
  •  سیر خرد شده را به بیمار بدهید تا مثل قرص بخورد.
  •  بعد از یک هفته برای اطمینان از بهبودی کامل، آزمایش مدفوع بگیرید.
  •  بیمار به مدت 2 هفته از مصرف فرآورده‌های حیوانی پرهیز کند.

منبع: استاد خدادادی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

همچنین ببینید
بستن