گیاه شناسی و گرده افشانیمقالات

گیاه شناسی

گیاه باردلنگ

درختچه ای کوتاه خارپشتی به ارتفاع 30-50 سانتی متر. شاخه ها با بندهای کوتاه، با برگ های انبوه، گل آذین پرگل، بسیار پر کرک.

گونه ها و پراکندگی:

در مناطق جنوبی ایران استان های خوزستان، فارس، کرمان ، هرمزگان، اصفهان و چهارمحال بختیاری می روید.

این گیاه مولد شهد و گرده است که فعالیت زنبور عسل بیشتر به صورت جمع آوری شهد بوده است.

منبع: کتاب آشنایی با گیاهان ارزشمند در زنبور داری ایران.

 

………………………………………………………………………..

 گون انزروت

درختچه ای به ارتفاع 120 سانتیمتر گاهی تا 2 متر، کرک های نمدی، رنگ گل ارغوانی تا بنفش. میوه نیام. این گیاه ارزش صنعتی و دارویی نیز دارد.

گونه ها و پراکندگی:

این گیاه در استان های خوزستان، بوشهر، جنوب فارس، جنوب کرمان، جنوب چهارمحال بختیاری هرمزگان و سیستان و بلوچستان میباشد. معمولاً در بهمن و اسفند گل دهی میکند. در این زمان نقش مهمی در تامین شهد ورودی کندو داشته و برای زنبوردارانی که کوچ زمستانه به مناطق جنوبی مستقر شده اند ارزشمند است.

گون انزروت روییده در منطقه اسکان زنبورستان شرکت بهار عسل در نورآباد ممسنی فروردین1400

……………………………………………………………………………………………………..

گلهای زیبا روییده در اسکان زنبورستان شرکت بهار عسل در سمیرم اصفهان اردیبهشت1400

…………………………………………………………………………………………….

 گیاه کنگر

گیاهی است پایا با ساقه ضخیم ساده یا منشعب و کوتاه. برگهای روی ساقه خشن، چرمی شکل با رگهای کلفت و بریدگیهای عمیق با حاشیه دندانه دار منتهی به تیغ ، برگهای تحتانی در پایین باریک شده و حالت دمدار پیدا میکنند در حالیکه برگهای فوقانی فاقد دم هستند و برگهای بالاتر دور گلها را احاطه می نمایند.

براکته های واقع در پای گلها چرمی شکل و سرنیزه ای بوده و به یک خار خشن منتهی می شوند و طول آنها به مراتب از طول گلچه ها بلندتر است.

رویشگاه: نواحی کوهستانی کرمان، اصفهان، آذربایجان ، اطراف تهران و ………

ارتفاع رویشگاه: 500 تا 2250 متر از سطح دریا.

کنگر روییده در منطقه اسکان زنبورستان شرکت بهار عسل سمیرم اصفهان اردیبهشت1400

…………………………………………………………………………………………………..

گیاه گون

گون گیاهی از خانواده باقلاییان است. یک گیاه چند ساله حداکثر ارتفاع آن 75 سانتیمتر است.بصورت بوته ای و علفی مشاهده میشود. بیش از 8000 گونه گون در ایران به رشد میرسد. گلهای آن معمولاً به رنگ ارغوانی، گاهی آبی یا سفید بوده نزدیک به انتهای شاخه های گل دهنده قرار دارند. کتیرا محصول اصلی گیاه گون است.

گونه ها: گون سفید، گون قشلاقی، گون گزی و انزروت.

……………………………………………………………………………………..

 گیاه خارشتر

خارشتر گیاهی است پایا از خانواده باقلاییان است نام دیگر آن علف ترنجبین است. بوته های آن نیمه درختچه ای و نیمه چوبی است که تا ارتفاع 50 تا 150 سانتی متر می رسد. ساقه های آن سبز رنگ با خارهای تیز نوک زرد است.کاسبرگ آن بدون کرک، زنگ مانند و با پنج دندانه مثلثی کوتاه نوک تیز است.

این گیاه مقاوم به سرما و دارای ریشه عمیق است و به آب کمی احتیاج دارد. خارشتر تنها در بعضی زیست بومهای خاص می رویند به همین دلیل تولید عسل خارشتر در هر مکانی امکانپذیر نیست. این گیاه در ایران ، عربستان، صحرای سینا، سوریه ، هند و پاکستان تا ارتفاع 400 متری از سطح دریا می روید.

برای تولید عسل خارشتر زنبورها را در هوای پاک و تمیز کویر و در مجاورت گیاه خارشتر قرار می دهند. عسل خارشتر توسط زنبورهای عسل و از گلهای خاردار این گیاه جمع آوری میشود.

عسل خارشتر دارای طبع سرد است و برای صفرا و سنگ کلیه و مثانه بسیار موثر است.

…………………………………………………………………………………..

گیاه وَرَث

گیاهی است یک یا چند ساله، ارتفاع بین 30 تا 100 سانتیمتر. ساقه آن راست، ساده یا با انشعابات پراکنده. برگهای گیاه متناوب به رنگ سبز تیره به صورت بریده بریده و دارای دمبرگ بالدار است. گل آذین به صورت خوشه هایی که ابتدا کوتاه و عریض بوده و بعد از مدتی بلندتر و به 10 تا 20 سانتیمتر میرسند.گلها به رنگ زرد میباشند.

گونه ها و پراکندگی:

گیاه متعلق به مناطق خزری، زاگرسی، ایرانی تورانی و خلیجی عمانی میباشد. جنس این گیاه ده گونه که گاهی به صورت علفی و گاهی هم بوته ای دیده میشود که دو گونه آن انحصاری ایران است.

اسامی محلی:اسپرک، افسانی، علف ماه بی بی، دم روباهی.

گل دهی: زمان گل دهی: 7-1    مدت گل دهی: چندین هفته       شهد: 2-0     گرده: 4-3     پروتیین کل: 28 درصد

این گیاه یکی از گیاهان با جذابیت بسیار خوب برای زنبور عسل است.

………………………………………………………………………………..

درخت مرکبات

درختانی کوچک، شاخه های جوان با یک خار در محور برگ، اما شاخه های مسن اغلب بدون خار، برگ های متناوب، ساده و چرمی.

گل ها سفید معمولاً بسیار معطر.

گونه ها و پراکندگی:

بومی جنوب شرق آسیا است و در مناطق شمالی و جنوبی ایران در استان های کرمان،فارس، مازندران، هرمزگان، خوزستان، گیلان و گلستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر و یزد کاشته شده است. کشت گونه های مختلف مرکبات در ایران از حدود 300 سال پیش آغاز شده است.

گرده افشانی:

بسته به گونه و رقم متفاوت است و می تواند خود گرده افشان، دگر گرده افشان، یا به صورت پارتنوکارپی انجام شود. فصل گل دهی ارزشمند مرکبات برای زنبور عسل در جنوب کشور اسفند و در مناطق شمالی کشور اردیبهشت است.

زمان گل دهی: در جنوب کشور اسفند ماه و شمال کشور اردیبهشت.

مدت گل دهی: 4 تا 5 هفته         ارزش در زنبورداری: شهد4-2      گرده 2-1  پروتئین کل: 17 تا 19 درصد

عسل: تک گلی- زرد روشن   دیر رُس (بیش از یکسال)   200 تا 500 کیلو در هکتار

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

همچنین ببینید
بستن