علمی

اثر سطوح مختلف پروتئین بر سطح غده هیپوفارنژیال زنبور عسل کارگر

پروتئین یکی از مواد مغذی برای رشد و توسعه زنبور عسل است. گرده منبع غذایی طبیعی و غنی از پروتئین برای به دست آوردن پروتئین های مورد نیاز زنبور عسل است. با این حال، در دسترس بودن دانه گرده در طول سال بستگی به فصل رشد گیاهان دارد.علاوه بر این، گرده ممکن است حاوی اسپورهای پاتوژنی باشد که باعث بیماری هایی مانند لوک آمریکایی یا لارو گچی در زنبور عسل و لارو شود. بنابراین، جیره های غذایی پروتئین مصنوعی به عنوان جایگزین گرده و یا مکمل گرده به جای گرده طبیعی در دوهه گذشته مورد مطالعه قرار گرفته است. جیره های غذایی جایگزین گرده منبعی ارزشمند برای حفظ سلامت و قوی بودن کلنی های زنبور است. این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین جیره بر رشد جمعیت، غده هیپوفارنژیال کارگران و وزن نوزدان تازه متولد شده زنبور عسل در پاییز انجام شده است. جیره غذایی حاوی چهار سطح مختلف پروتئین خام (40،30،20،0) و گرده خالص (شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. جیره غذایی شامل کنجاله سویا، گلوتن ذرت، گلوتن گندم و گرده مخلوط بود. بیست کلنی زنبور عسل با ملکه های خواهری در مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. ما اثرات جیره های مختلف را با اندازه گیری رشد جمعیت، وزن کارگران تازه متولد شده و توسعه غده هیپوفارنژیال زنبور عسل های مورد مقایسه قرار دادیم. تجزیه و تحلیل سطح غده هیپوفارنژیال با اندازه گیری پنج سطح به طور تصادفی برای هر زنبور عسل با استفاده از فتوشاپ معمولی و شمارش پیکسل انجام شد.
وزن کارگر تازه متولد شده و سطح غده هیپوفارنژیال در کلنی هایی که جیره حاوی 30% پروتئین خام دریافت کرده بودند، در مقایسه با دیگر سطوح پروتئین خام به طور معنی داری بیشتر بود. هر چند که وزن کارگر تازه به دنیا آمده در کلنی هایی که با جیره کنترل تغذیه شدند بالاتر بود ولی بین کلنی هایی که با پروتئین خام 30% تغذیه شده بودندتفاوت معنا داری وجود نداشت.بر اساس این نتایج، ما به این نتیجه می رسیم که پروتئین خام 30% جیره برای به حداکثر رساندن نرخ تولید مثل کلنی های زنبور عسل توصیه می شود.

منبع: اولین کنگره بیم المللی و نهمین کنگره پژوهشی زنبور عسل ایران

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید