روش های پرورش زنبور عسلمقالات

زمستان گذرانی

زندگی زنبور عسل در فصل زمستان، رونق چندانی ندارد و معمولا با شروع فصل سرما، کلنی های زنبور عسل زاد و ولد خود را به دلیل عدم وجود شرایط مناسب محیطی، کاهش داده و جهت ایجاد دمای لازم به صورت خوشه در آمده و از غذای داخل کندو استفاده می کنند. ملکه در مرکز خوشه مورد پرستاری و حمایت قرار می گیرد و پرواز زنبورهای کارگر تنها برای دفع مدفوع، خارج از کندو انجام می گیرد.
کلنی های زنبور عسل بایستی در فصل زمستان، بدون امکانات شهری و با بهره گیری از امکانات طبیعی و ذاتی با سرمای محیط بیرون مقابله کرده و زمستان را پشت سر بگذارند، آن ها برای جلوگیری از نفوذ باد از دریچه ی پرواز و پیشگیری از نفوذ رطوبت از روزنه های پوبی و همچنین مقابله با بروز بیماری ها و آفات، از بره موم بهره گرفته و داخل کندو را با آن صیقل می دهند. علاوه بر تاثیر شگرف بره موم در زمستان گذرانی، زنبوران عسل مکانیزم طبیعی دیگری در خود دارند که با بهره گیری از اجتماعی بودنف آن ها را از تلفات زمستانی مصون نگه می دارد. در این مکانیزم، زنبورهای کارگر با تشکیل خوشه و خوردن غذا از طریق شکم، تولید گرما نموده و به تدریج جای خود را به مرکز خوشه رسانده و با خوردن غذا تولید گرما نمایند و به این ترتیب از اُفت دمای خوشه جلوگیری می کنند. این خوشه، بیش ترین تماس را با سطح شان عسل و کمترین سطح را با فضای اطراف دارد. این مکانیزم به همین جا ختم نمی شود، به گونه ای که با اتمام غذای داخل کندو،زنبورهای مُسن از چربی های ذخیره بدنی خود استفاده کرده و جهت تغذیه ملکه و تولید گرما استفاده می کنند. هر چند تکرار این عمل منجر به مرگ آن ها می شود.
چیدمان زنبورها در خوشه ی تشکیل شده به گونه ای است که هدر روی گرمای تولید شده در خوشه را به کمترین میزان می رساند و در واقع وظیفه ی هر زنبور مانند وظیفه ی قطره خونی است در بدن، که گرما را از درون پیکره خوشه به سطح خوشه آورده و سرما را از سطح آن می زداید.
از دیگر مکانیسم های بدن زنبور عسل می توان به مکانسیم خواب نام برد. در این مکانیسم در دمای چهار درجه سانتی گراد بالای صفر، بدن زنبورها به حالت خواب در آمده و کمترین حرکت را دارد و بنابراین کمترین نیاز غذایی را نیز خواهد داشت و به خوبی زمستان را سپری خواهد کرد.
با این کلنی های زنبور عسل به صورت طبیعی و ذاتی حداکثر تلاش خود را برای بقا در زمستان به کار می برند، اما دخالت انسان در زندگی کلنی ها و تغییر شرایط محیطی، زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار داده و در صورت عدم مدیریت صحیح، موجب نابودی آن ها خواهد شد، لذا مدیریت زمستان گذرانی نیازمند مدیریت در مرحله قبل از شروع زمستان و نیز مرحله پایانی زمستان هم می باشد. صفت قدرت زمستان گذرانی خوب با صفات دیگری نیز بیان می شود که موارد ذیل از آن جمله اند:

  1. زنده مانی کلنی برای مدت طولانی با ذخایر کم
  2. مصرف کم ذخایر
  3. عدم انجام پرواز پاک سازی (رفع مواد زائد)
  4. عدم واکنش به تغییرات ناگهانی درجه حرارت
  5. عدم تحرک زیاد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

همچنین ببینید
بستن